długością wiązania
Encyklopedia PWN
optyka
dziedzina nauki i techniki zajmująca się światłem — zjawiskami związanymi z jego generowaniem, rozchodzeniem się, detekcją, oddziaływaniem z materią i wynikającymi z nich zastosowaniami;
[gr. optikḗ ‘nauka o zjawiskach wzrokowych’],
fiz. wielkość charakteryzująca polaryzację elektronową (polaryzacja dielektryka) 1 mola substancji w polu elektromagnetycznym: 
(M — masa molowa substancji, ρ — gęstość, n — współczynnik załamania);
(M — masa molowa substancji, ρ — gęstość, n — współczynnik załamania);
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
Akbar, Akbar Wielki, Dżalaluddin Muhammad, z muzułmańskiej dynastii Wielkich Mogołów, ur. 15 X 1542, Umarkot (Sindh), zm. 26 X 1605, Agra,
trzeci władca z indyjskiej dynastii Mogołów, wywodzącej swe początki od Czyngis-chana i Timura.
parametry orbity ziemskiej: mimośród, nachylenie płaszczyzny równika ziemskiego do płaszczyzny ekliptyki i położenie peryhelium w stosunku do wędrującego po ekliptyce punktu przesilenia wiosennego, warunkujące ilość energii słonecznej docierającej do górnej granicy atmosfery na poszczególnych równoleżnikach i w różnych porach roku.
największa spośród piramid egipskich, wybudowana na przeł. XXVII i XXVI w. p.n.e. jako centralny punkt kompleksu grobowego króla Cheopsa (Chufu) w północnej części nekropoli ówczesnej stol. Memfis (ob. Giza).
